Η δημοσιογραφία «φτωχός συγγενής» και «πρόσφυγας» στο Μέγαρο Μαξίμου

Πηγή: anadoluagency

Τα «όπλα» βγήκαν και ανάμεσα σε δημοσιογράφους, μετά την επεισοδιακή συνέντευξη Τύπου στο Μέγαρο Μαξίμου, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο ομόλογός του στην Ολλανδία, Μαρκ Ρούτε μίλησαν για το προσφυγικό, με τον Έλληνα Πρωθυπουργό να κάνει «ρόμπα» το σινάφι μας.  

Μία Ολλανδέζα, μέσω και της αγένειάς της, ανάγκασε τον Έλληνα πρωθυπουργό να… ομολογήσει ότι η δημοσιογραφία στη χώρα μας αποτελεί «φτωχό συγγενή» και «πρόσφυγα» ακόμα και μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου!

Και αυτά τα λόγια θα πρέπει να «ταρακουνήσουν» άπαντες και να καταλάβουν το γιατί μεγάλη μερίδα του κόσμου μας… φτύνει, ενώ ο Τύπος αποτελεί ζωτικό κομμάτι στη Δημοκρατία. Πού είναι, τελικά, «κρυμμένη» η ανεξάρτητη δημοσιογραφία με σεβασμό στους θεσμούς, αλλά και με έλεγχο της εξουσίας, ώστε να νιώσουμε ξανά την αξία της, όπως σας είχα γράψει στο πρώτο κείμενο μου σ’ αυτή τη… γωνιά.   

Το μεταναστευτικό και οι πολιτικές που ακολουθούνται γι’ αυτό το πολύ «ευαίσθητο» θέμα, ειδικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτελούν μέγα θέμα και για τη χώρα μας, με βάση και τη γεωγραφική της θέση. Μόνο που η παραδοχή του Κυριάκου Μητσοτάκη μέσα στο «σπίτι» του για την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική δημοσιογραφία αποτελεί «γροθιά» στο… στομάχι για όσους δεν έχουν ξεχάσει το συγκεκριμένο λειτούργημα. Και εκεί θα σταθώ, μήπως και αλλάξει κάτι.  

Και όπως θα πρέπει όλοι να αγωνιζόμαστε για μια καλύτερη ημέρα για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε μορφή εκμετάλλευσης τους, έτσι οφείλουμε να δώσουμε ξανά «πνοή» και «ζωή» στη δημοσιογραφία σε ακόμα περισσότερα «μάτια» πολιτών της χώρας και πολύ περισσότερο στην εξουσία.    

Εσείς που έχετε στυλό και μολύβι στα χέρια σας δεν νιώσατε να σας προσβάλει ο Πρωθυπουργός, όταν αναφώνησε: «Καταλαβαίνω ότι στην Ολλανδία έχετε παράδοση να ρωτάτε ευθείες ερωτήσεις στους πολιτικούς, κάτι που σέβομαι πολύ». Λίγο μετά την άκομψη ερώτηση - τοποθέτηση Ολλανδής δημοσιογράφου για – πιθανές – επαναπροωθήσεις προσφύγων. 

Βγαίνει ο Πρωθυπουργός και μας κάνει «ρόμπα» με τον πιο επίσημο τρόπο και πολλοί από εμάς… βγάλαμε μαχαίρια για να υπερασπιστούμε όσα είπε κόντρα σ' αυτά που τον κατηγόρησε η αλλοδαπή δημοσιογράφος που μένει στη χώρα μας, ενώ απέναντι βρέθηκαν «αντίπαλοι» συνάδελφοι, που πήραν το μέρος της Ολλανδής ρεπόρτερ. 

Ρε πάτε καλά; Είπαμε, για όσα ακούστηκαν για το μεταναστευτικό είναι άλλο κομμάτι, εξίσου σημαντικό, αλλά το να λέει ο Πρωθυπουργός, σε... ελεύθερη μετάφραση, ότι η δημοσιογραφία στην Ελλάδα έχει πάρει το – κόκκινο – καπέλο της και έχει αποχωρήσει από τη χώρα, είναι ακόμα πιο ευαίσθητο θέμα…  

Δηλαδή τι είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Μάλλον πως κατανοεί ότι στην Ελλάδα έχουμε την κουλτούρα να γλείφουμε ευθέως τους πολιτικούς… Και έρχεται περίπου 24 ώρες μετά η ίδια η Ίνγκεμποργκ Μπέγκελ να πει στο «Kontra»: «Η ελληνική δημοσιογραφία βαδίζει κατευθείαν στην κόλαση. Δεν υπάρχει ανεξαρτησία του τύπου στην Ελλάδα».

Φυσικά και δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Όπως δεν είναι «ίδιοι» όλοι οι δικηγόροι, οι γιατροί, οι μηχανικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι δάσκαλοι, οι καθηγητές κλπ. Αλλοίμονο… Όλοι κρινόμαστε, άλλωστε, από αυτά που λέμε, από αυτά που γράφουμε, και κυρίως από το πώς ζούμε… Και αυτό ισχύει για όλους μας. Ένα από τα πράγματα που… ρίχνω στη θάλασσα χωρίς σκέψη είναι το «τσουβάλιασμα».  

Μέσα στις σκέψεις μου για τους πρόσφυγες και όσα ακολούθησαν της επεισοδιακής συνέντευξης Τύπου στο Μέγαρο Μαξίμου, έπεσε στα… μάτια μου, τα όσα έγραψε ο Κώστας Κεφαλογιάννης στο «sdna.gr» και στο προφίλ του στο Facebook. Λόγια που δίνουν δύναμη σε όσους θέλουν η «κουλτούρα των direct ερωτήσεων μα είναι η μόνη που θα έπρεπε να υπάρχει στη δημοσιογραφία παντού στον κόσμο».

Γράφει αναλυτικά ο Κώστας Κεφαλογιάννης:

«Δεν είμαι σε θέση να κάνω μαθήματα δημοσιογραφίας σε κανέναν. Ούτε και θέλω δηλαδή. Το viral περιστατικό με την Ολλανδή δημοσιογράφο της οποίας η “ερώτηση” εξόργισε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και κυρίως ο τρόπος που αυτό αντιμετωπίστηκε στην Ελλάδα, μου προξένησε, ωστόσο, θλίψη και μερικές σκόρπιες σκέψεις.

Η κυρίαρχη τάση στα αντιπολιτευτικά ΜΜΕ και φυσικά στα social media είναι η αποθέωση της κ. Μπέουχελ και η σύγκριση με τους “πετσωμένους” Έλληνες δημοσιογράφους που προφανώς δε θα τολμούσαν ποτέ να θέσουν τέτοια ερωτήματα στον Πρωθυπουργό. Πολλοί καλοί συνάδελφοι έσπευσαν να μιλήσουν για τη “χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας”, την οποία, προφανώς, έσωσε η συμπαθής και μαχητική Ολλανδή ή για την “αληθινή δημοσιογραφία όπως πρέπει να είναι” και άλλες τέτοιες, μετά συγχωρήσεως, αρλούμπες.

Ας ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα. Η κ. Ίνγκεμποργκ Μπέουχελ επί της ουσίας δεν έκανε ερώτηση. Έκανε τοποθέτηση. Μια επιθετική, προβοκατόρικη και όντως προσβλητική τοποθέτηση. Θα έλεγα ότι έβγαλε ένα λογύδριο. Περισσότερο την ενδιέφερε να ακουστεί η άποψή της, παρά να πάρει απάντηση από τον κ. Μητσοτάκη. Απάντηση σε τι άραγε; Αφού δεν ρώτησε τίποτα.

Το θέμα των παράνομων επαναπροωθήσεων είναι εξαιρετικά σημαντικό. Οι δημοσιογράφοι επιβάλλεται να ρωτούν ακριβώς για τέτοια ζητήματα. Να ρωτούν όμως. Όχι να καταθέτουν την άποψή τους. Αυτό, η κατάθεση άποψης, μπορεί να γίνει με πολλούς άλλους τρόπους: με ρεπορτάζ, με άρθρα, με αναρτήσεις. Στο πλαίσιο μιας συνέντευξης Τύπου είναι άκομψο, εγωκεντρικό, ενδεχομένως ναρκισσιστικό (μια λέξη που χρησιμοποίησε και η ίδια) και τέλος πάντων, δημοσιογραφικά, εντελώς λάθος.

Θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο αν απλώς παρέθετε μερικά στοιχεία που να στηρίζουν το επιχείρημα για παράνομες επαναπροωθήσεις από την Ελλάδα (δεν το έκανε) και ζητούσε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να τα σχολιάσει. Έτσι, και τα στοιχεία θα είχαν ακουστεί και ο Μητσοτάκης θα ερχόταν σε δύσκολη θέση. 

Επιπλέον θα είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε fact checking σε όσα ανέφερε ώστε να σχηματίσουμε ολοκληρωμένη εικόνα, προτού σπεύσουμε να πάρουμε θέση. Αυτό που συνέβη αντιθέτως, με μια προσέγγιση του στιλ “γιατί είστε ψεύτης;”, ήταν απλώς κακή δημοσιογραφία, πιθανόν στην υπηρεσία κάποιας προσωπικής ιδεοληψίας. Και όχι στην υπηρεσία της αλήθειας. Όσοι βιάζονται να την επικροτήσουν, οι δημοσιογράφοι κυρίως, φοβάμαι ότι έχουν αρχίσει να ξεχνούν τα βασικά…

Ακόμα χειρότερη από την δήθεν “ερώτηση” υπήρξε, ωστόσο, η απάντηση του Πρωθυπουργού. Για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή ο Πρωθυπουργός οφείλει να απαντά ψύχραιμα σε οτιδήποτε κι αν ερωτηθεί, με όποιον τρόπο κι αν προκληθεί. Είναι μέρος της δουλειάς του.

Και δεύτερον και σημαντικότερον επειδή η φράση “I understand that in Netherlands you have the culture of asking direct questions to politicians, that I very much respect…” (“Καταλαβαίνω ότι στην Ολλανδία έχει την κουλτούρα των ευθείων ερωτήσεων προς τους πολιτικούς και το σέβομαι”) είναι εξόχως προσβλητικό για την ελληνική δημοσιογραφία και τη δημοσιογραφία γενικώς.

Δηλαδή στην Ελλάδα τι κουλτούρα έχουμε; Να ρωτάμε μέσω… Λαμίας; Να μην ρωτάμε καν για δύσκολα θέματα; Να γλύφουμε;

Συμβαίνουν αυτά, προφανώς. Δεν αποτελούν, όμως, την κυρίαρχη δημοσιογραφική μας “κουλτούρα” κι ας μοιάζει τέτοια. Στην πραγματικότητα αποτελούν την δημοσιογραφική κουλτούρα που προτιμούν οι Έλληνες πολιτικοί και επιθυμούν να την επιβάλλουν. Σε μεγάλο βαθμό τα καταφέρνουν. Αυτό αποκάλυψε εμμέσως πλην σαφώς ο κ. Πρωθυπουργός: “Στην Ολλανδία ρωτάτε ευθέως και δεν μου αρέσουν εμένα αυτά τα πράγματα, εγώ θέλω ευκολάκια”!

Για να είμαστε ξεκάθαροι, η κουλτούρα, η υποχρέωση πιο σωστά όλων των δημοσιογράφων, σε όλα τα μέρη του κόσμου, είναι να ρωτούν ευθέως και απαιτούν ευθείες απαντήσεις, χωρίς εκπτώσεις. Κι ας μην αρέσει αυτό στην πλειονότητα των Ελλήνων πολιτευτών, από Υπουργούς και βουλευτές, μέχρι την Τοπική Αυτοδιοίκηση, Εμείς πρέπει να είμαστε ενοχλητικοί, με μοναδικό στόχο την αλήθεια.

Όχι όμως αγενείς, όχι προσβλητικοί, ούτε να κάνουμε προσωπικό σόου ή να δείχνουμε τις πολιτικές μας προτιμήσεις με νοοτροπία οπαδού.

Νιώθω ότι κάμποσοι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα αντιμετώπισαν ακριβώς έτσι την ερώτηση της Ολλανδής: “Ναι, μωρέ, πέταξε του δυο γκολάκια για να μάθει”.

Πράγμα που εντέλει τους κάνει τόσο δημοσιογράφους, όσο και τους “πετσωμένους” τους οποίους κοροϊδεύουν».

ΥΓ. 1: Εφόσον η Ολλανδή δημοσιογράφος παρέθετε στον Κυριάκο Μητσοτάκη στοιχεία μέσω ρεπορτάζ που «μιλούσαν» για παράνομες επαναπροωθήσεις και βίαια pushbacks στο Αιγαίο, ένας καλός δημοσιογράφος όφειλε να δώσει συνέχεια στο θέμα. Την ώρα που υπάρχουν εκθέσεις, που «μιλούν» για επαναπροωθήσεις προσφύγων. «Φρικτή η προσφυγική πολιτική Ελλάδας και Ολλανδίας, ηθικός αυτουργός η Ευρωπαϊκή Ένωση», επιμένει η Ίνγκεμποργκ Μπέγκελ. 

Όπως οφείλει ένας καλός δημοσιογράφος να ψάξει τι ισχύει τελικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις συμφωνίες της με την Τουρκία (που εκμεταλλεύεται πολιτικά και όχι μόνο το θέμα) και τη χώρα μας… Πάντα με έλεγχο στα σύνορά μας, σχετικά με το ποιοι μπαίνουν στη χώρα. Το ίδιο όφειλε να κάνει και για τις τυχόν ατασθαλίες που έχουν ειπωθεί για τις ΜΚΟ. 

Και η Ολλανδή ρεπόρτερ... μπαίνει από έναν δημοσιογράφο, που σέβεται τη δουλειά του, σε «έλεγχο», ειδικά για τον τρόπο που προσέγγισε το θέμα απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μόνο που αυτό έχει μεγάλη διαφορά και απόσταση από την επιχείρηση «δολοφονίας» χαρακτήρα με χυδαία σεξιστικά σχόλια, για το παρελθόν της και με ποιον κοιμάται, εάν είχε σχέση με πρόσφυγα, τι ώρα ξυπνάει κ.α. 

Ό,τι δε συμφωνεί με τις κυβερνητικές θέσεις δεν είναι πάντα… τουρκική προπαγάνδα, ειδικά εάν κινδυνεύουν ζωές. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι η παλαιότερη και μεγαλύτερη Διεθνής Ένωση Δημοσιογράφων στον κόσμο, το «IPI», ανάρτησε ανακοίνωση καταδίκης της «επίθεσης» ελληνικών ΜΜΕ κατά της ολλανδής δημοσιογράφου Ίνγκεμποργκ Μπέγκελ.

«Το Διεθνές Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας καταδικάζει την απόπειρα να πληχθεί η αξιοπιστία και να προσβληθεί η ολλανδή δημοσιογράφος Ίνγκεμποργκ Μπέγκελ, η οποία μετά από ερωτήσεις στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για τις βίαιες επαναπροωθήσεις προσφύγων, αντιμετώπισε επίθεση από ελληνικά ΜΜΕ και χαρακτηρίστηκε ακόμα και ως "πράκτορας των Τούρκων"», αναφέρει χαρακτηριστικά η δημοσιογραφική Ένωση.

ΥΓ. 2: Το πόσο άκομψος, εγωκεντρικός, ενδεχομένως ναρκισσιστικός και τέλος πάντων, δημοσιογραφικά, εντελώς λάθος, ήταν ο τρόπος που απευθύνθηκε η Ολλανδή δημοσιογράφος στον Έλληνα Πρωθυπουργό, αποκαλύπτεται από λόγια που έγραψε ο Σωτήρης Γιατζόγλου στο προφίλ του στο Facebook.

«Πάω σε ένα εστιατόριο και υποθέτουμε ότι δεν μου αρέσει η μπριζόλα, που παρήγγειλα. Μπορώ να ρωτήσω τον ιδιοκτήτη με δύο τρόπους:

1. Σας παρακαλώ, επειδή μάλλον η μπριζόλα σας έχει ψηθεί λίγο παραπάνω κι έχει λίγο περισσότερο αλάτι, θα ήταν εύκολο να αναγνωρίσετε το λάθος και να μου φέρετε μια άλλη;

2. Είστε απατεώνες και ψεύτες! Η μπριζόλα είναι καμένη και λύσσα! Και δεν έχετε φέρει καν μια άλλη! Είστε απατεώνες!

Διάλεξε ποιος ρωτάει και ποιος δημιουργεί κλίμα...», ανέφερε!

ΥΓ. 3: Σκεφτείτε ότι κάποτε στη χώρα έγινε θέμα το πώς… στριμώχτηκε δημοσιογραφικά από αγγλικό Μέσο (σ.σ. «Skynews») ο Βασίλης Κικίλιας στις αρχές καλοκαιριού ως Υπουργός Υγείας, όταν ρωτήθηκε για την κατάσταση στην Ελλάδα σχετικά με τον κορονοϊό!