Γίνεται Master Chef ακαλλιέργητος και χωρίς βασικές γνώσεις;

Πηγή: pixabay

«Master Chef. Τι να πω; Σήμερα η κυρία Κοφινά προκάλεσε τους διαγωνιζόμενους του master chef να μαγειρευτούν πολιτική κουζίνα. Παντελής άγνοια…

Ιδιαίτερα κακή εντύπωση μας έκανε ο Γρηγόρης που δεν περιοριστικέ να δήλωση την άγνοια του αλλά την απαξίωσε. Ξέρει σούσι αλλά δεν ξέρει παστουραδοπιτα χα χα…», έγραψε ο σεφ Ηλίας Μαμαλάκης στο Facebook και συνέχισε: 

«Νομίζουν ότι η κουζίνα είναι πεδίο σνομπισμού και όχι γνώσης και γεύσης. Οι σχολές μαγειρικής για να προσελκύσουν μαθητές, μιλάνε για σφαιροποίηση Ράνερ αγάρ αγάρ θερμομόνωση και δεν διδάσκουν το κάπνισμα μιας μελιτζάνας.

Και ιδού το αποτέλεσμα δεν ξέρουν να προφέρουν το Χίουνκιάρ. Ο θεός της μαγειρικής να βάλει το χέρι του. Επίσης, οι κριτές έκριναν εμφάνιση και γεύση χωρίς να λάβουν υπ’ όψιν την μικρασιατική γεύση και ταυτότητα που ήταν το ζητούμενο».

Το «Master Chef» είναι ένα ριάλιτι που έχει τηλεθέαση και για τους διαγωνιζόμενους είναι και σαν ένας είδος «διδακτορικού διπλώματος», πάνω στον τομέα που έχουν αγαπήσει να «υπηρετήσουν», ώστε να πάρουν ακόμα ένα «πιστοποιητικό», ως «εφόδιο» στη μετέπειτα πορεία τους…

Στο συγκεκριμένο επεισόδιο κάποιοι από τους διαγωνιζόμενους είπαν πως δεν ξέρουν να μαγειρεύουν πολίτικα φαγητά, αλλά αυτό που με πείραξε περισσότερο είναι όταν άκουσα έναν από αυτούς να λέει, μάλιστα, ότι δεν έχει ιδέα κατά πού πέφτει η Μικρά Ασία! Για ακόμα μία φορά επιβεβαιώνεται ότι νέοι και νέες στερούνται γενικές γνώσεις, σαν να μην… ακούμπησαν μπάλα – για να χρησιμοποιήσω μία ποδοσφαιρική φράση – όταν βρέθηκαν στο «γήπεδο» με το όνομα «σχολείο».

Όπως έγραψε και η Λίλα Σταμπούλογλου στο «protagon.gr»: «Γίνεται Master Chef και ακαλλιέργητος;»… Εγώ θα πρόσθετα: «Και χωρίς βασικές γνώσεις;». Πώς μπορούν νέοι και νέες, που θέλουν να «πρωταγωνιστήσουν» σε κουζίνες, να δηλώνουν άγνοια για ένα τόσο μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής γαστρονομικής παράδοσης. 

Πώς γίνεται να έχουν άγνοια της ιστορίας μας; Πώς γίνεται να μην έχουν στοιχειώδη γνώση τόσο στη μαγειρική όσο και γενικότερα; 

Διαβάστε αναλυτικά τα όσα ανέφερε η Λίλα Σταμπούλογλου: 

«Δεν λέω ότι πρέπει όλοι να ξέρουν να μαγειρεύουν πολίτικα φαγητά, αλλά θεωρώ αδιανόητο να βλέπω ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι ξέρουν από μαγειρική, τη μελετούν και την εξασκούν, να δηλώνουν άγνοια για ένα τόσο μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής γαστρονομικής παράδοσης. 

Σε ένα από τα πρόσφατα επεισόδια του "Master Chef ", και ανοίγοντας ένα ακόμη "Mystery Box", όπως λέγεται το κουτί που κρύβει τα υλικά της δοκιμασίας στην οποία επρόκειτο να διαγωνιστούν, οι παίκτες αντίκρισαν μελιτζάνες, παστουρμά, πλιγούρι, ταχίνι, σουμάκ, κύμινο και κάποια ακόμα υλικά, χαρακτηριστικά της πολίτικης κουζίνας. Μαζί τους στο στούντιο, ως καλεσμένη, ήταν και η καθηγήτρια μαγειρικής και ιστορικός Γεωργία Κοφινά. 

Πιάτα της Κωνσταντινούπολης, ο τίτλος της δοκιμασίας. Γεύσεις μιας παράδοσης που έχει περάσει στην ελληνική γαστρονομία και κουβαλά μνήμες των ελλήνων προσφύγων, των οποίων ο ερχομός υπήρξε καθοριστικός για το χτίσιμο της κουλτούρας της νεότερης Ελλάδας. Όχι μόνο στη μαγειρική, βεβαίως, αλλά εδώ η μαγειρική μας ενδιαφέρει. 

Έχοντας και η ίδια καταγωγή από τη Μικρασία, και μένοντας σε μια περιοχή που χτίστηκε από μικρασιάτες πρόσφυγες, έχω έντονες αναμνήσεις αυτής της κουζίνας. Θυμάμαι να σκορπούν σε όλο το τετράγωνο μυρωδιές μπαχαριών, θυμάμαι τους παστουρμάδες να βγαίνουν στο τραπέζι και να γίνονται παστουρμαδόπιτες, δίπλα σε κοκκινιστά κρέατα με πουρέ μελιτζάνας και λαχματζούν. Και μετά να βγαίνουν οι μπακλαβάδες και τα κιουνεφέ, οι χαλβάδες και τα κανταΐφια, φτιαγμένα από τα χέρια των γιαγιάδων μας. Οι οποίες πέρασαν τη μαγειρική αυτή στα παιδιά τους και εκείνα, σε μας. Κι ας μη μαγειρεύουμε, τα έχουμε μέσα μας αυτά τα πιάτα, μας έχουν θρέψει και αναθρέψει.

Δεν λέω ότι πρέπει όλοι να ξέρουν να μαγειρεύουν πολίτικα φαγητά, ούτε ότι πρέπει ντε και καλά όλοι να τα έχουν γευτεί και να τους αρέσουν κιόλας. Αλλά θεωρώ αδιανόητο να βλέπω ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι ξέρουν από μαγειρική, τη μελετούν και την εξασκούν, ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να γίνουν σεφ και διαγωνίζονται για να γίνουν και master σεφ εν προκειμένω, να δηλώνουν άγνοια για ένα τόσο μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής γαστρονομικής παράδοσης. Και να το σνομπάρουν κιόλας. 

Αυτό ακριβώς παρακολουθήσαμε στο εν λόγω επεισόδιο του ριάλιτι μαγειρικής στο STAR. Η αντίδραση εκ μέρους των παικτών, που ακολούθησε την ανακοίνωση της συγκεκριμένης δοκιμασίας, ήταν απογοητευτική. Αρκετοί δυσαρεστήθηκαν, κάποιοι δήλωσαν ότι δεν γνώριζαν τη μικρασιατική κουζίνα και κάποιοι την υποτίμησαν κιόλας, λέγοντας με ύφος ότι δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ τέτοια φαγητά. Ένας είπε, μάλιστα, ότι δεν έχει ιδέα κατά πού πέφτει η Μικρά Ασία. 

Αλήθεια, όλοι αυτοί πήγαν εκεί για να ξεχωρίσουν στη μαγειρική; Να γίνουν μεγάλοι σεφ, να ανοίξουν εστιατόρια που θα συζητηθούν, να φτιάξουν μενού που θα προσελκύσουν προσοχή και πελάτες; Ειλικρινά, δεν μπορώ να φέρω στο μυαλό μου κανέναν αξιόλογο, φημισμένο, πετυχημένο έλληνα σεφ που να δηλώνει άσχετος από την ελληνική γαστρονομική παράδοση και Iστορία, είτε αυτή λέγεται πολίτικη κουζίνα είτε κρητική, είτε θρακιώτικη είτε οτιδήποτε άλλο. Οι σεφ που ξεχωρίζουν, φαίνεται και μέσα από τη μαγειρική πορεία τους ότι μελετούν τις γευστικές παραδόσεις του τόπου, πατούν επάνω τους, εμπνέονται και τις πηγαίνουν παρακάτω. 

Θα μου πείτε, ένα ριάλιτι είναι, τι περιμένεις; Δεν περιμένεις και πολλά, αλλά δεν παύει και να σε εκπλήσσει το γεγονός ότι μερικές φορές δεν πρέπει να περιμένεις ούτε τα αυτονόητα. Μια στοιχειώδη γνώση, μια ελάχιστη καλλιέργεια, ένα καστ διαγωνιζόμενων οι οποίοι κατέχουν τα βασικά της ελληνικής γαστρονομίας. Αν δεν τα ξέρουν αυτοί που δηλώνουν σεφ, ποιος θα τα ξέρει; 

ΥΓ. Η απάντηση του Ηλία Μαμαλάκη. Δεν θα μπορούσε να είναι πιο εύστοχη».